ԱՆԱԶԱՏ ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԻԿԻՆ ՍՊԱՍԵԼԻՍ

ԱՐԵՎՄՏՅԱՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆԻ ՄԱՍԻՆ

Ինչու է Վարդան Պետրոսեանի դէպքում օրէնքը շրջանցւում

Բարոյականութիւնը եւ մենք. եւրոպական արժէքների հայկական հիբրիդները

Նոյեմբեր 20
Ծանր վիրաւոր ու անկողնուն գամուած մարդուն ձերբակալում են առանց իրաւական հիմքերի: Ինչպէս են յարաբերւում բարոյական ու իրաւական նորմերը օրէնքի տեսանկիւնից: Ինչու է Վարդան Պետրոսեանի դէպքում օրէնքը շրջանցւում: Արդարադատութեան գործառոյթը պատժե՞լն է, թէ օրինականութիւն հաստատելը…
 էլ. փոստ: hasmik.g@vem.am

Հեղինակ`  Յասմիկ Գուլակեան

Հիւր(եր)՝   Հենրիկ Յովհաննիսեան, Նիկոլայ Բաղդասարեան

Վալոդյա Ավետիսյանի հարցերը և պահանջները բոլոր ազատամարտիկների հարցերն և պահանջներն են։ Ա․Աբրահամյան

Արևմտյան Հայաստանի ազգային խորհրդի նախագահ, ազատամարտիկ Արմենակ Աբրահամյանը Վալոդյա Ավետիսյանի դատավարության մասին:

Ֆեյսբուքյան ասուլիս.Վոլոդյա Ավետիսյան

Հրապարակված է 14.06.2013

Ֆեյսբուքյան ասուլիս.Վոլոդյա Ավետիսյան
http://www.azatutyun.am/media/video/25017514.html?z=0&zp=1

Գիտնական. «Հայերի գենն անփոփոխ է մնացել»

«Հայկական ԴՆԹ» ծրագիրը մեկնարկել է 2009 թվականին: Շուրջ 800 մարդ 4 տարվա ընթացքում այս ծրագրի միջոցով կարողացել է պարզել, թե ինչ ազգի են եղել իր նախնիները, որտեղ են ապրել և ինչով են զբաղվել: Գիտնական-հնաբանները թեստավորումն իրականացնում են բերանի խոռոչից նմուշ վերցնելով, սակայն հուսով են, որ շուտով հնարավոր կլինի ԴՆԹ հետազոտություններ անել նաև մահացածների ոսկորների նմուշով:

http://www.azatutyun.am/

«Իրենք հոգևոր հովիվ են, չէ՞, չոբան չեն. իրենց պիտի հովվի պես պահեն»

Ի՞նչ է կատարվում եկեղեցու ներսում: Ինչի՞ արդյունք են ներեկեղեցական խնդիրներն ու տարաձայնությունները: Թեմայի շուրջ զրուցել ենք հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանի հետ:

- Պարոն Կարապետյան,  վերջին շրջանում եկեղեցուներսում տեղի են ունենում իրադարձություններ,որոնք կարծես թե հարիր չեն  հոգևոր կառույցին.դրանում առկա ցանկացած  անհամաձայնությունդառնում է   բուռն քննարկման և վիճաբանությանառարկա: Ո՞րն է, ըստ  Ձեզ, դրա պատճառը։

-Հիմա ես   հետաքրքրված  չեմ, թե այդ կառույցի ներսում ինչ խժդժություններ են կատարվում,  իսկապես հետաքրքրված չեմ, որովհետև այդ կառույցը ազգային չեմ  համարում: Իսկ եթե մի կառույց ինձ համար ազգային չի, ապա դա ինձ չի հուզում: Ինչ ուզում են, թող անեն, թող իրար գլուխ ուտեն: Դրանով իրենք իրենց ավելի են նվաստացնում և  կորցնում ժողովրդի  հարգանքը. առանց այն էլ արդեն հարգանք չունեն: Բայց իրենք հոգևոր հովիվ են, չէ՞, չոբան չեն: Իրենց պիտի հովվի պես պահեն, որ մարդկությունն իրենցից  սովորելու բան ունենա:  Այս  իրավիճակում մեր ազգը մեր հոգևոր հովիվներից երբեք էլ սովորելու բան չի ունեցել: Եթե սովորել էլ է ինչ-որ բան, ապա դա եղել է  դեպի անդունդ, Դեր Զոր գնալու ճանապարհները, որովհետև նրանք միայն դա են հուշել:

-Առաջ Դուք կարծում էիք, որ եկեղեցին  հարկավոր է բուժել:

-Այո՛, բայց ես հիմա  արդեն այդպես չեմ կարծում: Այդ կառույցն ի ծնե է հիվանդ, ու ես ժամանակի ընթացքում այն համոզման եմ եկել, որ դա բուժման ենթակա չէ:

-Իսկ ի՞նչ պայքար է այսօր եկեղեցու ներսում՝ աթոռի կռի՞վ, գաղափարական պայքա՞ր:

-Գաղափարական պայքար չի կարող լինել, քանի որ եկեղեցին  անգաղափար մարդկանց հավաքական կառույց է: Եթե մի կառույց  հանուն ազգի և հանուն հայրենիքի չէ, ապա այդ  կառույցը գաղափարազուրկ է: Իսկ այդ կառույցը, դրա  բազմահազար սևազգեստ անդամները երբևէ չեն առաջնորդվել այդ գաղափարով: Հետևաբար մնում է աթոռի կռիվը, և դա դարերի պատմություն ունի: Վանահայրերի կռիվները դարեր շարունակ եղել են միայն հանուն շահի: Սա այսօրվա պատմություն չի: Թեմերը գյուղեր էին կորցնում և պայքարում էին,  որ մեկը մյուսի գյուղը խլի, որ իր շահույթն ավելի շատ լինի:

-Հաճախ ասվում է, որ հայ ազգի համար ծանրագույն ժամանակաշրջաններում, երբ չի եղելպետականություն, եկեղեցին է կանգնած եղել  ժողովրդի կողքին և առաջնորդել նրան:

-Նա, ով  ասում է այդ խոսքը, կամ պատշաճ  ձևով չի ուսումնասիրել պատմությունը,  կամ հետևել է կեղծ դրույթների, որոնց հեղինակները մեծամասամբ  հենց հոգևորականներն են:  Բայց  իրականում այս կառույցը  չէր հանդուրժում պետություն, և շատ դժվար էր  ունենալ Հայ  Առաքելական Եկեղեցի և միևնույն ժամանակ՝ պետություն, որովհետև եկեղեցին երբեք պետականամետ կառույց չի եղել,  այն պետության  ոտքի տակն է փորել, թագավորի է սպանել՝ թշնամու հետ բանակցելով, օրինակ՝ Պապ թագավորին:  Նա ամեն ինչ արել է, որ մենք  դարերի ընթացքում չունենանք ազգային հասարակություն, ամեն ինչ արել է, որ մենք վարժվենք ստրկաբար ապրելուն:  Անգամ հիմա, երբ անկախ ենք, մենք անընդհատ աջ ու ձախ ենք նայում, որ տեսնենք՝ ռուսը, ամերիկացին կամ չգիտեմ ով իր սապոգը երբ  կդնի մեր գլխին: Այսինքն՝ մենք, ամեն դրվագի մեջ մեր նկարագիրը կորցրած,  արդեն ոչ թե ազզ ենք, այլ ցեղի ենք հավասարվել:

-Իսկ Դուք դրանում միայն եկեղեցո՞ւն եք մեղադրում:

-Նախ և առաջ եկեղեցուն, որովհետև աշխարհի վրա ցանկացած ազգ իր հավատքի և գաղափարաբանության պտուղն է: Մենք մեր լավով ու վատով Հայ Առաքելական Եկեղեցու ցանած սերմերի պտուղներն ենք, նրա տված դաստիարակության  պատճառով է, որ այսքան անդեմ ենք և աննկարագիր:

-Այնուամենայնիվ եկեղեցին ունեցել է այնքան մեծ նշանակություն մեզ համար, որկարողացել է մեզ այդպիսին  դաստիարակել:

-Ո՛չ, այդ մեզ համար չէ, որ եկեղեցին ունեցել է այդքան մեծ նշանակություն։ Այն  մեծ նշանակություն է ունեցել մեզ տիրած ազգերի համար:  Մեզ տիրած բոլոր ազգերը հանդուրժել  են եկեղեցու գործունեությունը և նույնիսկ հովանավորել նրան, քանի որ այս կառույցը  եղել է հլու- հնազանդ, հարկահավաք,  ստրկական ծառայություն մատուցող կառույց, որի կարիքն ուներ ցանկացած նվաճող: Նրա միջոցով պիտի ամբողջ երկրի հասույթը հավաքվեր, և դա բոլոր դարերում արել է Հայ Առաքելական Եկեղեցին:

-Այդ դեպքում հիմա ու՞մ  է ծառայում եկեղեցին:

-Եկեղեցին ինքն իրեն է ծառայում.  նախկինում ծառայել է օտարին և  իրեն, բայց ոչ երբեք ազգի շահին, որի ապացույցը  այն բազմաթիվ զանգվածային արտագաղթներն են, որոնց առաջնորդները եղել են բարձրաստիճան հոգևորականներ՝ կաթողիկոսներից մինչև արքեպիսկոպոսներ:

-Իսկ հիմա իշխանությունն, ըստ Ձեզ,  եկեղեցուն թո՞ւյլ է տալիս միայն իր մասին մտածել:

-Մենք չունենք ազգային իշխանություն, որովհետև մեր հասարակությունն էլ ազգային չէ:  Աննկարագիր, ապազգային  հասարակության ծոցից դուրս եկած մարդիկ են նրանք՝ արմատից  կտրված, խորթացած, և այս իշխանությունները չեն կարող նկատել, թե ինչ է այսօր անում եկեղեցին: Այսինքն՝ աշխարհիկ իշխանությունը ի զորու չէ նկատել և համարժեք քայլեր ձեռնարկել,  ազգայնացնել այս կառույցը, քանի որ ինքն էլ դուրս չի եկել ազգային հասարակության ծոցից:

-Այսօր եկեղեցում խմբավորումներ կա՞ն:

-Ես խոսքիս սկզբում ասացի, որ մենք ավելի շատ ցեղի ենք նմանվում, քան ազգի: Այդ  խմբավորումները նույն թայֆաներն են, որոնք հատուկ են  ցեղային հասարակությանը: Մենք ոչ միայն չունենք ազգային հասարակություն, այլ հասել ենք ցեղային մակարդակի, և քանի որ դա  այդպես է, այո՛, կունենանք անհաշիվ կլաններ թե՛ հոգևոր դաշտում, թե՛ աշխարհիկ: Աշխարհիկ դաշտում թայֆայականությունը դրսևորվում է  կուսակցությունների տեսքով,  իսկ հոգևոր  դաշտում՝  տարբեր կրոնների և անգամ միևնույն կրոնի մասնատումների: Այսինքն՝ ազգը իր անողնաշարության, անդեմության պատճառով ոչ միայն հոգևոր կառույցը տրոհել է տարբեր հոսանքների, ճյուղերի, այլ նաև Հայ Առաքելական Եկեղեցու ներսում էլ է գործում ցեղային տրամաբանությունը:

-Այսինքն՝ ազգն արժանի՞ է այսպիսի հոգևորականություն  և այսպիսի իշխանություն ունենալուն։

-Ցավալիորեն արժանի է: Եթե մի ազգ չի կարողացել  հասկանալ, որ ինքը գոյություն ունի շնորհիվ մարդկանց, որոնցից մեկը իր մշակույթը փրկեց, իսկ մյուսը՝ հայրենիքը՝ Կոմիտասն ու Նժդեհը:  Ով ասես, որ չի սրբադասվել, բայց այս երկու անձինք՝ ոչ: Բանակում  Ավետարանի, Աստվածաշնչի ուսմունքը քարոզելու համար սևազգեստ ագռավների են ուղարկում (ինչ-որ  հոգևորականներ են հայտնվել բանակում), որն  արդեն կապիկության է նման: Մենք այս  կառույցի տված ուսմունքի կարիքը չունենք մեր բանակում:  Մենք ունենք Նժդեհի ուսմունքի կարիքը.  այն   արդեն իսկ ազգային Ավետարան է:

Հարցազրույցը՝ Արաքս Մամուլյանի

http://www.galatv.am/news/view/samvel-ka8apetyan_20082013.html?fb_comment_id=fbc_621795997851472_96578993_622025111161894#f3cbc98444

Ճանապարհորդություն դեպի Հայրենի վայրեր

Agrandir le plan

ՆԵՄԵՍԻՍ կամ ՍՈՂՈՄՈՆ ԹԵՀԼԵՐՅԱՆ և ԹԱԼԵԱԹ

Սերիալները՝ անդեմության հայելի

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյան

«Հայկական» ազգանունների վերաբերյալ

«Վարձք» հանդեսի 1-8 համարները

4 օր նոր հասարակության մեջ. Բերձոր | iReport.am ամենօրյա գրառումներ

4 օր նոր հասարակության մեջ. Բերձոր | iReport.am ամենօրյա գրառումներ

41-ամյա կինը լույս աշխարհ է բերել 12-րդ երեխային

10-ից ավելի երեխաներ ունենալը զրուցակցիս ամուսնու նպատակն է եղել: Արցախյան պատերազմի մասնակից, 2-րդ խմբի հաշմանդամ ամուսինը, մարտի դաշտում կորցնելով ընկերներին, որոշել է բազմազավակ հայր դառնալ, որպեսզի կորցրած ընկերների անուններով կոչի իր երեխաներին: Ծնարանում ներկա ամուսինը բուժանձնակազմին ասել, է որ եւս 3 երեխա ունենալու ցանկություն ունի: Կինը՝ Արմենուհին դեմ չէ, եթե միայն առողջական վիճակը ների: Ռաֆայել, Ռոբերտ, Քնարիկ, Սեւադա, Ջիվան, Համլետ, Տաթեւիկ, Տիգրան, Տիգրանուհի, Էմանուլե, Մելինե.. նրանք բոլորն «Արաբո» գումարտակի ազատամարտիկ Գագիկի եւ Արմենուհու երեխաներն են, որոնց երեկ միացել է նաեւ փոքրիկ Անահիտը: Փոքրիկը տանը դեռ իր մահճակալը չունի, ծնողները հույս ունեն, որ 12-րդ երեխայի համար հատկացվելիք 400 հազար դրամը շուտ կստանան եւ կհասցնեն մինչեւ հիվանդանոցից դուրս գրվելը գնել մահճակալը: Այս ընտանիքի ամսական եկամուտը կազմում է 130 հազար դրամ, որից 60 հազարը աղքատության նպաստն է, 70 հազարը՝ ընտանիքի հոր՝ 2-րդ խմբի պատերազմի հաշմանդամ, ֆիդայի Գագիկի թոշակն է, որով մի կերպ կարողանում է գնել իր բուժման համար անհրաժեշտ դեղերը: Որեւէ աջակցություն, անգամ կոմունալ ծախսերի զեղչի տեսքով ընտանիքը չունի: Արմենուհին խնդրանքով դիմել է նաեւ ՀՀ նախագահին: Արմենուհին ասաց, որ նախագահի ստորագրությամբ հետադարձ նամակը ստացել են, թե խնդիրներին լուծում կտրվեն, բայց մինչեւ հիմա ոչ մի օգնություն ու աջակցություն դեռ չունեն: Արմենուհին 12 երեխաներից 2-ին ծննդաբերել է տնային պայմաններում, երբ ամուսնու ցանկությամբ բնակվելիս են եղել Լաչինում, որի ազատագրմանը մասնակցել է նաեւ ամուսինը: Ընտանիքը մեծ հույս ու երազանք ունի, որ եւրբեւէ առավել բարվոք պայմաններում կապրեն: 

 Նարինե Ղալեչյան Հրապարակված է՝ 22.05.2013

Ազգային գրադարանից թալանված արժեքների մասին

ՄԱՅԻՍՅԱՆ ՀԱՂԹԱՆԱԿՆԵՐԻ ԱՄՐԱԳՐՈՒՄԸ

Հայկական ուրբաթ 10.05.2013

 KENTRON TV

ՈՒՐՎԱԳԾԻ ՀՅՈՒՐՆ Է ԺԻՐԱՅՐ ՍԵՖԻԼՅԱՆԸ

Ուրվագիծ 09-05-13

 KENTRON TV

Ծառապաշտության մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է արցախահայերի ծառապաշտությանը վերաբերող իր հուշերին՝ ներկայացնելով արխիվային լուսանկարներ:

«Լավ կլինի, որ այս՝ շատ հին արմատներ ունեցող երևույթը, որ արտահայտված է բնության հանդեպ կեցվածքում, շարունակի հարատևել, քանզի միայն դրական է, երբ մարդ, թեկուզ սուրբ համարելու պատճառով, ուղղակի փայփայում է իր հայրենի բնությունը»,- ասում է Կարապետյանը:

ՍԱՄՎԵԼ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԸ ԱՌԱՎՈՏՅԱՆ ՇԱՆԹԻ ԵԹԵՐՈՒՄ

ՇԱՆԹ ՀԵՌՈՒՏԱԱԼԻՔ 18/04/2013

«ՀԱՐԳԱԼԻՑ» ՓՆԹԻՈՒԹՅՈՒՆ

Ամեն տարի ականատես ենք լինում Ծիծեռնակաբերդում մի ցնցող երևույթի: Հազարավոր մարդիկ գալիս և իրենց հարգանքի տուրքն են մատուցում Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակին, բայց շատ շատերը այդ օրը ուխտատեղու տարածքը վերածում են աղբանոցի: Կիրակնորյա Հորիզոնի եթերից 28/04/2013

ՆԺԴԵՀԻ ԱՆՄԱՀ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՁԵՐ ՀԵՌԱԽՈՍՈՒՄ

Թևակոխում ենք թվային ժամանակաշրջան, երբ բջջային հեռախոսները բազմաբնույթ կարողություններով են օժտվել:

Ահավասիք մենք մի քանի օր տևած աշխատանոներից հետո կարողացանք ատեղծել Անդրոիդ համակարգով սարքեր, հեռախոսների համար ծրագիր, որով կարելի է ընթերցել հայոց ազգային գաղափարախոսության հիմադիր Գարեգին ՆԺԴԵՀԻ գրքերը:

Ներբեռնելու համար այցելեք այս հղումը` http://njdeh.free.fr/android/Njdeh's%20books.apk

Պատրաստվում է նաև մի քանի այլ ծրագրեր Գարեգին ՆԺԴԵՀԻ նամակների և հոդվածների ընթերցման համար:

Հատուկ թղթակից. Հարություն Մեսրոբյան

«Կարևորի մասին».Հարցազրույց Հարություն Մեսրոբյանի հետ

Ներքաղաքական վերջին զարգացումների, կուսակցությունների հարաբերությունների, Գյումրիում կրակոցներով ուղեկցված սպանության և այլ հարցերի շուրջ «Կարևորի մասին» հաղորդման շրջանակներում այս անգամ զրուցել ենք կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանի հետ: Վերջինս նշել է, որ մեր երկրում չեն լինի դրական առաջընթացներ այնքան ժամանակ, քանի դեռ չի փոխվել կառավարման համակարգը: Անդրադառնալով օրեր առաջ Գյումրիում տեղի ունեցած միջադեպին՝ փորձագետը նշել է, որ դա երկրում հաստատված անպատժելիության մթնոլորտի հետևանք է:

ՔՈ ՁԱՅՆԸ http://www.galatv.am

Վարդան Պետրոսյան՝այսօր էլ սպիտակ եղեռն է

Ուրվագիծ 24.04.213

Բանավեճ Ցեղասպանության հարցի շուրջ

Հայկական ուրբաթ 24.04.2013

Սամվել Կարապետյան - Մենք բնիկ ենք, թե՞ ոչ

ՏԻԳՐԱՆ ՓԱՇԱԲԵԶՅԱՆԻ և ԱՐՄԵՆԱԿ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆԻ ԱՍՈՒԼԻՍԸ 24-04-2013

Noyan Tapan

http://www.youtube.com/redirect?q=http%3A%2F%2Fwww.ustream.tv%2Fchannel%2Fnoyan-tapan-news&session_token=scbjB7RPsv6fiJWqjSW0j-hyvdF8MTM2Njk0NDE4M0AxMzY2OTI5Nzgz

Դինքի սպանության պատվիրատուները «խորը պետության շրջանակներից են»

Թուրք փաստաբան Էրդալ Դողանը, ով Թուրքիայում հրատարակվող «Ագոս» թերթի խմբագրապետ Հրանտ Դինքի փաստաբանն է եղել, իսկ վերջինս սպանությունից հետո ներկայացրել է Դինքի ընտանիքի շահերը, այսօր «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում նշեց, որ Դինքի սպանության գործով դատաքննության ընթացքը պարզորոշ ցույց է տալիս, որ կազմակերպիչներն ու պատվիրատուներն, այսպես կոչված, «խորը պետության» շրջանակներից են:

Էրդալ Դողանը ներկայումս Դինքի գործով փաստաբանական խմբում ընդգրկված չէ, սակայն ներգրավված է մեկ այլ՝ ոչ պակաս աղմկահարույց՝ «Զիրվեի» հրատարակչատան սպանությունների գործով ընթացող դատաքննության մեջ:

Հիշեցնենք` 2007 թվականի ապրիլին Թուրքիայի Մալաթիա քաղաքում գործող «Զիրվե» հրատարակչատան վրա հարձակման հետեւանքով զոհվեցին քրիստոնեական գրականություն հրատարակող այդ հաստատության երեք աշխատակիցներ, որոնցից մեկը Գերմանիայի, երկուսը՝ Թուրքիայի քաղաքացիներ էին: Զոհվածները, հանդիսանալով բողոքական եկեղեցու հետեւորդներ, Թուրքիայում նաեւ միսիոներական գործունեություն էին ծավալում:
Փաստաբան Դողանը ընդգծեց` «դատաքննության ընթացքում բացահայտված փաստերը վկայեցին, որ այդ սպանություններն ու Հրանտ Դինքի սպանությունը միմյանց հետ փոխկապված են եւ ուղղորդվել են այդ նույն` «խորը պետության» ներկայացուցիչների կողմից»:

«Խորը պետությունը» (անգլերեն` The deep state, թուրքերեն` derin devlet) Թուրքիայում ենթադրաբար գործող ազդեցիկ, հակաժողովրդավարական այն խմբեր են, որոնք առնչություններ ունեն ներքին եւ արտաքին հետախուզական ծառայությունների, բանակի, անվտանգության, արդարադատության համակարգերի եւ մաֆիայի հետ: Համարժեք է «պետություն պետության մեջ» հասկացությանը:

Խոսելով թուրքական հասարակությունում ընթացող խմորումների մասին` Դողանն ասաց, որ այսօր թուրքական պետությունը եւ թուրքական հասարակությունը միանգամայն տարբեր բաներ են եւ հանրային հնչեղություն ունեցող շատ հարցերում, այդ թվում` Հայոց ցեղասպանության փաստի հանդեպ ունեցած վերաբերմունքի առումով, գտնվում են տարբեր հարթություններում:

«Հասարակությունը, բարեբախտաբար, մեծ առաջընթաց է ապրել եւ շատ առաջ է անցել պետությունից: Երբ կոնկրետ նշածս` Հրանտ Դինքի, «Զիրվեի» եւ այլ  գործերով հաջողվեց բացահայտել այսպես կոչված «խորը պետության» ներկայացուցիչների մասնակցությունը, բացահայտումների այդ շղթան ցնցեց ողջ թուրքական հասարակությանը: Դա մարդկանց, հասարակության շատ անդամների ստիպեց մտածել եւ բոլորովին այլ կերպ գնահատել երեւույթները», - ասաց Դողանը: 

Թուրք փաստաբանը Երեւանում է գտնվում հայ եւ թուրք մտավորականների միջեւ տեղի ունեցող հանդիպումների հասարակական նախաձեռնության շրջանակներում: Դողանը նշեց, թե վաղուց էր ծրագրել Հայաստան այցելել:

«Հրանտ Դինքի հետ միասին էինք գալու, սակայն տեղի ունեցած ողբերգությունը խափանեց մեր ծրագիրը: Այժմ՝ ապրիլի 24-ին, Ցեղասպանության զոհերի ոգեկոչման օրը լավագույն առիթն էր, որ այցելեմ Հայաստան», - ասաց նա:

Հանդիպման նախաձեռնողներից ֆրանսահայ Սարգիս Հացպանյանը «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում նշեց, որ երկու հասարակությունների ներկայացուցիչները միմյանց ճանաչելու եւ ավելի լավ հասկանալու խնդիր ունեն:

«Միշտ Թուրքիայից, որ մտավորականությունը գալիս է, շատ դժբախտաբար, մեր հասարակությունը չի ճանաչում նրանց, թե ովքեր են, ինչ են անում… օրինակ, ո՞վ է Էրդալ Դողանը. նա հսկայական գործ անող մարդ է, բայց հայ մտավորականությունը, հասարակությունը ինչպես պետք է ճանաչի նրան, երբ գալիս են 3-4 օրով ու գնում են», - ասաց Հացպանյանը: 

Տիգրան Ավետիսյան

Հրապարակված է՝ 25.04.2013 

http://www.azatutyun.am/content/article/24968585.html

Սամվել Կարապետյանը թրքախոս հայերի մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է թրքախոս հայերի մասին: Նա տեղեկացրել է, որ մի քանի ամսից կամբողջանա եւ լույս կտեսնի տարիների աշխատանքը արդյունքը: Խոսքը 1984-87թթ ընթացքում Ադրբեջանի Կուր գետի ձախ ափին տարածված վարչական մի շարք շրջանների տարածքում հավաքված նյութերի մասին է: Նոր գիրքը գիտական ուսումնասիրություն է, 600-700 էջանոց այս հատորի վերջում եւս կլինի հուշագրության բաժին, այդտեղ ներկայացված կլինի Կուրի ձախ ափի 300 գյուղերի պատմությունը, ճարտարապետական հուշարձանները, չափագրումներ, անուներ:

Տեսաբլոգում Սամվել Կարապետյանը մի շարք հետաքրքիր մանրամասներ է պատմել այդ տարիների իր ուսումնասիրությունների, աշխատանքների մասին, թե ինչ դժվարություններ եւ խոչընդոտների է հանդիպել այդ ճանապարհին:

«Հայոց ցեղասպանության վերապրածների վկայություններ» եռահատոր ժողովածու

Հայաստանի ազգային
արխիվի նախաձեռնությամբ 2012 թվ, նոյեմբերի 8-ին կայացավ «Հայոց
ցեղասպանությունն Օսմանյան Թուրքիայում. վերապրածների
վկայություններ» փաստաթղթերի եռահատոր ժողովածուի
շնորհանդեսը: «Արմենպրես»-ի փոխանցմամբ՝ Հայաստանի
ազգային արխիվի տնօրեն Ամատունի Վիրաբյանը նշեց, որ գրքերը
կթարգմանվեն թուրքերեն, ֆրանսերեն, անգլերեն և ռուսերեն
լեզուներով` համաշխարհային հանրությանն առավել հասանելի
դարձնելու նպատակով:
ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ Աշոտ Մելքոնյանը կարևորեց
ժողովածուի գիտաքաղաքական նշանակությունը:
«Ցեղասպանության հարյուրամյա տարելիցին ընդառաջ մենք լուրջ
կռվան ունենք թուրքերի դեմ պայքարելու համար: Ժողովածուի մեջ
գյուղ առ գյուղ, գավառ առ գավառ ներկայացվում է ամբողջ
Արևմտյան Հայաստանի ցեղասպանության ահռելի պատկերը»,- ընդգծեց Մելքոնյանը:
Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն իր հայրապետական օրհնությունը հղեց ժողովածուի շնորհանդեսի կապակցությամբ:

Միջոցառմանը ներկ էին քաղաքական գործիչներ, գիտնականներ, արվեստագետներ, պատմաբաններ, մշակութային գործիչներ,
հոգևորականներ:
ԵՐԵՎԱՆ, 8 ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ

Լսել՝
http://www.vem.am/play_shows.php?shows_id=4870

Վրացիների պահանջատիրության ակունքները

ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի մի խումբ ուսանողների խնդրանքով անվանի հուշարձանագետ, Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանը համաձայնվել է բացել իր տեսաբլոգը, որի առաջին թեման վերաբերում է հայ քաղկեդոնական եկեղեցիների հանդեպ վրացիների կեղծ պահանջատիրության ակունքներին:

Սամվել Կարապետյան - Ո՞ւր եք, սիրելի բուզլուխցիներ

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է 1980 թվականի ամռանը Հյուսիսային Արցախի Բուզլուխ գյուղում 10-ամյա մի տղայի հետ ունեցած հանդիպման մասին:

Սամվել Կարապետյան - Ինչպես թոթափեցի ստրկությունս

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է իր դպրոցական տարիներին տեղի ունեցած մի դեպքի մասին: Այն օրերի գաղափարախոսության պայմաններում պարզվել էր մի անհնարին բան՝ հայերը հաղթել էին թուրքերին առանց ռուսների օգնության: Ստրկության թոթափման օրն էր․․․

Реальная граница положена Севром

Analitika.at.ua. "Нам больше не надо говорить с Турцией, выдвигая на первый план вопрос признания Геноцида армян", - считает директор Института истории НАН РА Ашот МЕЛКОНЯН

– Г-н Мелконян, в середине марта сего года в Потсдаме, в Доме Лепсиуса, состоялась научная конференция, посвященная творчеству Франца Верфеля и Геноциду армян 1915 года в Османской империи. Вы были участником этой конференции, хотя и в качестве незваного гостя. Кстати, что подвигнуло отправиться в Потсдам без приглашения?

– Было очевидно, что на конференции будут озвучены постулаты, не только неприемлемые для нас, армян, но и опасные. Попробую объяснить по порядку. Дело в том, что небезызвестный профессор Геттингенского университета Мартин Тамке, тоже участник вышеупомянутой конференции, опубликовал труд под названием "Армин Вегнер и армяне", в котором он просто смешал Вегнера с грязью. Суть измышлений Тамке заключается в том, что армяне сверх всякой меры возвышают Вегнера, а на самом деле делают они это зря, потому что Вегнер осуществлял и антиармянскую деятельность – грабил армян, отбирая у них золото, имущество и т.д. Ничего более дикого, чем подобные инсинуации немецкого профессора, даже представить себе нельзя.

– Конечно, ведь для любого армянина образ Армина Вегнера – это святыня, чернить которую не позволено никому.

– То, что сделал этот великий гуманист, представив миру страшные документальные свидетельства Геноцида армян, переоценить невозможно. Вспомним фотографии Вегнера, его книгу "Дорога без возврата", где он пишет о Геноциде, который видел собственными глазами. Вегнер трижды бывал в Армении, преклонял колени перед вечным огнем Мемориала, посвященного жертвам Геноцида армян в Цицернакаберде в 1968 году – слава богу, он дожил до того дня, когда смог это сделать. И такого человека чернит Тамке – мол, Вегнер был едва ли не мародером, конфликтовал с Францем Верфелем по поводу книги последнего "40 дней Муса-дага" – книги, которую он сам хотел написать, а Верфель якобы украл идею. Дальше – больше: якобы Вегнер финансировался армянами, за что и демонстрировал свою особую к ним любовь.

– Это не там ли Тамке пишет, что Католикос Всех Армян Вазген I послал Вегнеру $1000, когда тот прозябал в нищете в Италии? И за это Вегнер благодарил Католикоса, уверяя, что теперь он не сомневается: армянский народ, который протянул ему руку помощи в тяжелую минуту, - его народ…

– Именно.Тамке доходит даже до того, что называет Вегнера приверженцем однополой любви. Все это отвратительно! Как можно выливать такие потоки грязи, не гнушаясь никакими методами?! До конца жизни Вегнера, который всю свою жизнь посвятил бескорыстнейшему служению армянской нации, мучали по ночам кошмары об ужасах Геноцида, и он просыпался с криками: "Я видел Геноцид". Об этом рассказывал его сын – Миша Вегнер, живущий ныне в Италии. Словом, получив сообщение от наших аспирантов, живущих в Германии, что этот самый Тамке собирается выступать на конференции в Доме Лепсиуса, были изысканы методы добраться до Постдама своим ходом без приглашения. Вначале мне не хотели давать слова вовсе. И только после разговора с директором Дома Лепсиуса я смог выступить, хотя и с места. До кафедры не допустили… Я сказал, что у нас, армян, есть святыни, в числе которых – Вегнер, Лепсиус, Нансен, и мы не можем позволить кому-либо их очернять. Тем же европейским ученым, кто сегодня делает или уже сделал себе карьеру на нашей национальной трагедии и нынче братается с турками, можно посоветовать только одно – по крайней мере держаться подальше от тех фигур, пятнать которые для нас недопустимо. И подходы профессора Тамке недопустимы, и эта конференция, равно как и ей подобные, тоже недопустима. Знаете, ведь очень странные конференции проходят и будут проходить в течение года с совершенно непонятной тематикой. Судите сами, о чем может говорить конференция под названием "Немцы - евреи, армяне - турки: Диалог"…

– Как же возможен равноценный диалог, если учесть хотя бы принципиальную разницу в подходах? Как известно, Германия по сей день выплатила Израилю сумму в 1 триллион долларов в качестве возмещения ущерба за осуществленный Холокост…

– Более того, в центре Берлина, у Бранденбургских ворот, недалеко от здания Рейхстага установлено 500 базальтовых символических могил в память жертв Холокоста и открыт подземный музей. И это в самом сердце Берлина. Можно себе представить, чтобы на площади султана Баязета в Стамбуле, где в 1915 году вздернули на виселицу 20 армян – деятелей рамкаваров, турки воздвигли бы памятник жертвам осуществленного ими Геноцида? Или, может, они сделают это близ султанского дворца Долмабахче? Турки не только не хотят признать свою вину за содеянный Геноцид, но и продолжают политику непризнания. Разве может быть аналогия с немцами-евреями?

– Вообще - насколько правильно в контексте дискуссий с турками фокусироваться исключительно на теме "признания-непризнания"?

– Это ключевой вопрос. Определенно, время "признания-непризнания" давным-давно прошло. И если уж говорить о возможном диалоге, то он должен осуществляться с акцентом на возмещение турками ущерба, причиненного армянам. Кстати, об этом я сказал на конференции. И часть присутствовавших армян с большим воодушевлением восприняла подобный подход. Но нашлись и такие, которые просто сбежали с конференции, даже не попрощавшись. Об этом стыдно упоминать, но это факт. Речь идет об армянах, работающих в европейских университетах, являющихся завкафедрами, деканами и т.д. Они говорят: "Мы боимся потерять работу…" Но если мы будем продолжать в таком духе работать на Западе, разве мы сможем решить наши общенациональные задачи? По моему глубочайшему убеждению, мы как государство в преддверии 100-летия Геноцида должны руководствоваться следующей линией: нам больше не надо говорить с Турцией и миром, выдвигая на первый план вопрос признания Геноцида армян. Эта стадия действительно в прошлом.

– После 1965 года, когда мы требовали у турок наши земли в качестве возмещения ущерба, вышли на улицы с соответствующими лозунгами, турки сумели повернуть все так, что после этого более 50 лет мы занимались всего лишь процессом признания Геноцида. И это, конечно, крайне выгодно туркам – они отрицают, мы боремся за признание…

– Еще бы! Между тем основная задача остается вне фокуса внимания – задача возмещения ущерба как в материальном, так и территориальном плане. Для нас территориальный фактор исключительно важен, ибо речь идет о том, что турки армян лишили родины. Был осуществлен патрицид. Армения же, для того чтобы нормально и полно развиваться, должна иметь предусмотренный по Севрскому договору выход к Черному морю. Именно в этим направлении мы должны работать в преддверии 100-летия Геноцида.

– Между тем на сегодняшний день в Турции, в соответствии с тщательно разработанной государственной концепцией, осуществляется политика этакого "полупризнания" – дескать, случилась трагедия, в которой виноваты обе стороны, за которую даже можно извиниться. И именно в этом ключе проводятся антиармянские конференции, на которые приглашаются люди, озвучивающие подобный подход. Почему же у нас нет государственной концепции, осуществляя которую мы сможем противостоять столь дешевому фарсу?

– Вы совершенно правы. У нас есть комиссия по подготовке мероприятий к 2015 году, возглавляемая президентом страны, в рамках этой комиссии мы должны разработать свой концептуальный подход. Тем более что сейчас на наших глазах в Западной Армении идут определенные процессы. Турецкое правительство пробует найти общий язык с курдами и постепенно дает зеленый свет самоопределению курдов. Если мы опоздаем, то возможен тот день, когда у нас под боком будет курдское государство. И тогда Ай Дат – жизненно важная задача и реальный путь к возмещению ущерба за осуществленный турками в отношении армян Геноцид – будет обращен в ничто. Какой должна быть внешнеполитическая линия Республики Армения в контексте Геноцида? Мы должны требовать не только признания Геноцида армян Турцией, но и реституции. В правовом плане необходимо вхождение в Гаагский международный суд. Мы потеряли родину, мы потеряли не только родину. Давайте в международном суде определим, что мы потеряли и какое возмещение ущерба нам полагается. Вот что, на мой взгляд, мы должны отвечать туркам, спрашивающим, чего мы хотим.

– Еще до Нюрнберга мир сделал подобный шаг, поставив Турцию на колени Севрским договором.

– И в качестве возмещения ущерба президент США силой Севрского договора должен был очертить армяно-турецкую границу, что он и сделал 22 ноября 1920 года. То есть в правовом плане реальная армяно-турецкая граница уже задокументирована. Если мы будем продолжать сегодня работать исключительно в направлении признания Турцией Геноцида, важнейшая веха – 100-летие Геноцида армян - превратится в очередную цепь мероприятий, ничего не дающих в политическом плане. Во взаимоотношениях евреев с немцами никогда ни один еврейский историк или политический деятель не дискутировал на тему, был Холокост или не был, и по этому вопросу не садился за стол переговоров с немцами. Речь всегда шла исключительно о ликвидации последствий Холокоста и возмещении ущерба, причем евреи до сих пор недовольны размерами возмещения, считая, что этого недостаточно.

– Вы сказали, что в Германии активно осуществляется турецкое лобби, чем и объясняется, в частности, характер антиармянских конференций. В чем причина?

– В Германии ныне проживают как минимум 2 миллиона бывших граждан Турции, имеющих немецкое подданство. В преддверии выборов политические силы, потенциальные немецкие депутаты не скрывают, что голоса турок для них важны. Между тем здесь есть хитрость. Среди этих 2 миллионов турок, имеющих гражданство Германии, около 40% – вовсе и не турки. Более того, это люди с ярко выраженной антитурецкой позицией - курды, ассирийцы, заза, алевиты, то есть представители национальных меньшинств, притеснявшихся в Турциии и Османской империи. И сегодня они выступают с антитурецкими лозунгами, от души желая крушения турецкого государства. Поэтому для немецких политиков, желающих получить больше голосов, работа с таким контингентом в русле протурецкой позиции может обернуться полной катастрофой. То есть эффект будет обратным. Мы же со своей стороны должны серьезно сотрудничать в Германии с курдской общиной, с ассирийцами, заза, алевитами… Что же касается антиармянских конференций, на которых озвучиваются антиармянские подходы, то противостоять этому можно весьма эффективно. Надо на государственном уровне, не жалея средств, обеспечить участие наших ученых, в частности национально мыслящей, образованной, владеющей разными языками молодежи, на конференциях. Чтобы мы могли в любом уголке мира, на любом языке озвучивать наши концептуальные подходы и не допускать доминирования антиармянских позиций. Пора уже не просто не проигрывать в информационной войне – пора в ней побеждать. Зара ГЕВОРКЯН, «Голос Армении»

Реальная граница положена Севром - 28 Марта 2013 - Аналитика - новости Украины

JUSTICE POUR LES POPULATIONS DU DERSIM

Vidéo en HD

Սամվել Կարապետյանն «Օտար ուժերին» ծառայելու մասին

«Կաթողիկոսների հետ հանդիպումներիս հուշերը հանրայնացնելու նպատակն այն է, որ գոնե մեր գալիք կաթողիկոսները չլինեն այնպիսին, ինչպիսին ունենք և ունեցել ենք: Ես թաքուն հույս եմ փայփայում, որ այս պատմությունները լսելով, թե´ Գարեգին Բ-ն, թե´ Արամ Ա-ն մի քիչ կկարևորեն համեստությունը, կմտածեն, որ ճիշտ չէ այնքան կտրված լինել սեփական հոտից, որքան որ կան: Ես ուզում եմ, որ մենք ունենանք ժողովրդական, ազգային կաթողիկոսներ, որոնց համար սեփական հոտի հոգսը գերագույն խնդիր կլինի, որոնց կյանքը, ամեն ապրած օրը սեփական ազգի համար կլինի, ոչ թե անձնական կյանքի, կամ այն կառույցի, որոնց պետն են իրենք»: Այս մասին իր տեսաբլոգում հայտարարել է Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանը՝ պատասխանելով նաև «օտար ուժերին» ծառայելու մասին որոշ հոգևորականների կողմից հնչող զրպարտանքներին՝ նշելով, որ Հայ առաքելական եկեղեցին է իր պատմության մի տևական շրջան ծառայել օտար ուժերին՝ բերելով մի շարք օրինակներ և բացառիկ լուսանկարներ: «Ով-ով, բայց Հայ առաքելական եկեղեցին այն կառույցը չէ, որ կարող է ոչ միայն ինձ, այլև որևէ հայ մարդու այդպիսի մեղադրանքներ ներկայացնել»,- ասել է Կարապետյանը՝ համեմատելով այդպիսի գործելաոճը ադրբեջանցիների գործելաոճի հետ:

Սամվել Կարապետյանը Գարեգին Բ-ի հետ հանդիպման մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի հետ ունեցած հանդիպման մասին՝ անվանելով այն ողբերգակատակերգություն:
Ճարտարապետ Արմեն Հախնազարյանի հետ հանդիպելով Գարեգին Բ-ին և ներկայացնելով ՈՒշիի Սբ. Սարգիս եկեղեցու վերականգնման ընթացքը, խոսք էր գնացել նաև խորանի տակ հայտնաբերված աճյունի մասին, որից որոշ մաս ուղարկվել էր Անգլիա՝ տարիքը պարզելու:
Լսելով աճյունի մասին՝ Կաթողիկոսը հետաքրքրություն ցուցաբերեց՝ ասելով. «Ո՞ւր են, ո՞ւր են այդ ոսկորները»:
«Իմանալով, որ ոսկորները Արմեն Հախնազարյանի մոտ են պահված մինչև Անգլիայից տարիքի վերաբերյալ պատասխան ստանալը, Կաթողիկոսը ձեռքը դրեց ճակատին և ասաց, որ նեղվեց: Ես ասացի, բայց, սպասեք, պատասխանը թող գա, և եթե տեղեկություն լինի, որ դրանք 1-ին դարի հնություն ունեն, նոր կարելի է ենթադրություն անել և այդ ոսկորները վերագրել Սուրբ Սարգսին: Կարող է դրանք 200 տարվա ոսկորներ են միայն: Այդ խոսքիս վրա Վեհափառը խոժոռվեց, առաջ եկավ և ասաց հետևյալը. «Դա ի՞նչ նշանակություն ունի: Դուք չեք իմանում, թե ինչքան տուրիստ կգա»: Դրանից հետո այս թեմայով այլևս խոսելու բան չկար»,- ասել է Կարապետյանը, հավելելով, որ այս տարի լուր ստացավ, թե Էջմիածնից Երևանի Սբ. Սարգիս եկեղեցի են բերել Սուրբ Սարգսի մասունքները՝ ենթադրելով, որ դրանք հենց այն են, որոնք Արմեն Հախնազարյանն օրեր անց փոխանցել էր Վեհափառին:
Այնուհետև Գարեգին Բ-ն պատմել է, թե ինչպես կարելի է «մասնատել Գրիգոր Լուսավորչի աջը՝ ունենալով միանգամից մի քանի օրիգինալ աջ»:
Սամվել Կարապետյանը ներկայացրել է նաև Գարեգին Բ-ի՝ «Ես էդ սարերի վրա եղած վանքերի հետ գուծ չունեմ» արտահայտության մանրամասները:

Սամվել Կարապետյանն Արամ Ա-ի հետ հանդիպման մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է Մեծի Տանն Կիլիկիո Պատրիարք-Կաթողիկոս Արամ Ա-ի հետ տեղի ունեցած հանդիպումից ստացված տպավորությունների մասին:
Արամ Ա-ի աշխատասենյակի մեջքի ետևում ողջ պատի չափով յուղաներկ մի կտավ էր, որտեղ պատկերված էր այն պահը, երբ ինքը կաթողիկոս է օծում իր առջև չոքած Գարեգին Բ-ին: «Այդ պահին այդպիսի տպավորություն ստացա, որ իրեն մեծ բավականություն է պատճառում այդ պակերը. սեփական «ես»-ը դրված էր շատ մեծ պատվանդանի վրա»,- պատմել է Ս. Կարապետյանը:
Վեհափառը, ով չափազանց պճնված տեսք ուներ և ավելի շատ փռված էր, քան նստած, զրուցում էր մեկ այլ հոգևորականի հետ... «Երանի թե մենք այդ խոսակցությանը ներկա չլինեինք»,- ասել է Կարապետյանը՝ ներկայացնելով դրա մանրամասները:
Երբ հոգևարականը լքեց սենյակը, Արամ Ա-ն վարդապետին հրամայական տոնով սուրճ պատվիրեց: «Կարող է վարդապետը հազար հարցերում վեհափառ հոր հրամանները կատարի, բայց վարդապետ է, համհարզ չէ ի վերջո»,- նշել է Կարապետյանը:
Հաջորդ թողարկուման մեջ, որ կհրապարակվի վաղը, Ս. Կարապետյանը կպատմի Գարեգին Բ կաթողիկոսի հետ հանդիպման մանրամասները: Նրա խոսքերով, եթե առաջին երեք պատմությունները, լայն հաշվով, ողբերգություններ են, ապա վերջինը՝ Գարեգին Բ-ի հետ հանդիպման մասին, այդ շարքից չէ: Դա ողբերգակատակերգություն է:

Սամվել Կարապետյանը Գարեգին Ա-ի հետ հանդիպման մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է 1990-ականների կեսերին Գարեգին Ա կաթողիկոսի հետ տեղի ունեցած հանդիպումներից ստացված տպավորությունների մասին:
Վեհափառը օրվա հացին կարոտ երեխաներին, իրականությունից ամբողջովին կտրված, ասաց, որ Էջմիածնից միայն իր օրհնությունն է բերել: Հաջորդ հանդիպման ժամանակ Գարեգին Ա-ն անկաշկանդ ծխում էր թանգարանի կարգավիճակ ունեցող վեհարանում՝ արդարանալով, որ դրանով «իր պարտքն է հանձնում սատանային»:
Հաջորդ թողարկումներում Ս. Կարապետյանը կպատմի Արամ Ա և Գարեգին Բ կաթողիկոսների հետ հանդիպումների մանրամասները: Նրա խոսքերով, եթե առաջին երեք պատմությունները, լայն հաշվով, ողբերգություններ են, ապա վերջինը՝ Գարեգին Բ-ի հետ հանդիպման մասին, այդ շարքից չէ: Դա ողբերգակատակերգություն է:

Սամվել Կարապետյան - Վազգեն Ա-ի հետ հանդիպման մասին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում առաջիկա օրերին կպատմի Ամենայն հայոց կաթողիկոսներ Վազգեն Ա-ի, Գարեգին Ա-ի, Արամ Ա-ի և Գարեգին Բ-ի ունեցած իր հանդիպումների մասին:
Այսօր ներկայացվել է 1983 թվականին տեղի ունեցած հանդիպումը Վազգեն Ա-ի հետ:

Հարցազրույց Սամվել Կարապետյանի հետ

"ՍԿՍԵՆՔ ՆՈՐԻՑ", Կենտրոն հեռուստաընկերություն 17.03.2012

ՄԱՏԱՆԻ "ՄԻԱՑՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆ"

Վերջապես ժամանակ ունեցա և ստեղծեցի "ՄԻԱՑՅԱԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆ"

մատանին․

Քաշը ՝ 20 գրամ, գամած է 1 սապֆիր 3 կարատ մեծության․

Սամվել Կարապետյան - «Վովա» համույթ. հայ մշակույթի գանձերից մեկը

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է համշենահայերի «Վովա» համույթի մասին:
«Այս խումբն ամենավառ ապացուցում է, այն բանի, որ հայ մշակույթ չի նշանակում անպայման քրիստոնեական: Հայ մարդը կարող է լինել մահմեդական և լավագույնս պահել ազգային մշակույթը: Դրա լավագույն օրինակն է Վովա համույթը»,- ասել է Սամվել Կարապետյանը:

Սամվել Կարապետյան - Արտագաղթն՝ արյան մեջ

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում անդրադարձել է արտագաղթի թեմային՝ պատմական ակնարկ կատարելով և ներկայացնելով իր տեսակետը մեր ազգի պատմության մեջ չափազանց տարածված այդ արատավոր երևույթի խորքային պատճառների վերաբերյալ:

Սամվել Կարապետյան - «Քեզ Հայաստա՞նն է ուղարկել»

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է 1984 թվականի դրությամբ Ադրբեջանի կազմում գտնվող (մինչև 1918թ. շուրջ 2000 զուտ հայ բնակիչ ունեցող) Զարգարան գյուղում տեղի ունեցած մի հետաքրքիր հանդիպման մասին: Մարդիկ հույս ունեին, որ Հայաստանը վերջապես հիշել էին իրենց: Սամվել Կարապետյանը ստիպված եղավ ստել...

Regardez "LE GÉNOCIDE DES ARMÉNIENS MÉMOIRE, CONTENTIEUX ET JUSTICE" sur YouTube

« LE GÉNOCIDE DU PEUPLE ARMÉNIEN ET AUTRES CRIMES
CONTRE L'HUMANITE. LES SUITES JURIDICTIONNELLES DE
L'ARRET DU CONSEIL D'ETAT DU 26 NOVEMBRE 2012:

LE RÉFÉRÉ VOIE DE FAIT DEVANT LE TRIBUNAL DE GRANDE
INSTANCE DE MARSEILLE TENDANT À LA TRANSPOSITION DE LA
DÉCISION-CADRE DU 28 NOVEMBRE 2008 »

LE GÉNOCIDE DES ARMÉNIENS
MÉMOIRE, CONTENTIEUX ET JUSTICE

LE LUNDI 28 JANVIER 2013 à 20H00

Avec la participation de Maître Philippe KRIKORIAN

Avocat au Barreau de Marseille,
Spécialiste des questions juridiques liées au négationnisme en France et en Europe

et de

Monsieur Arménag APRAHAMIAN

Président du Conseil National d’Arménie Occidentale
Chef de la délégation du Conseil National Arménien à l’ONU

Centre Culturel Saint-Sahak et Saint-Mesrob Tarkmantchatz

339, avenue du Prado - 13008 Marseille

Սամվել Կարապետյան - Հուշեր. Բանանց

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում պատմել է Արցախի Բանանց գյուղում տարիներ առաջ մի հետաքրքիր մարդու հետ ծանոթության մասին: Պատմությունն առավել հետաքրքրական է դառնում Ռամիլ Սաֆարովի ազատ արձակման և հերոսացման համատեքստում:

Հայրենաճանաչ չլինելու հետևանքները. - Ս. Կարապետյան

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանն իր տեսաբլոգում անդրադարձել է հայ ժողովրդի կողմից հայրենաճանաչ չլինելու հարցին, որը բացմաթիվ այլ խնդիրներ մայրն է: «Մեր կեցվածքը հեռու է տան տիրոջ կեցվածքից: Մենք կարծես վարձով ենք ապրում մեր հայրենիքում»,- ասել է նա՝ քննադատության ենթարկելով մեր կրթական համակարգը, որը բավարար հայրենաճանաչություն չի փոխանցում:
Կարապետյանը հայտնել է նաև, որ դեմ է սփյուռքում գործող կիրակնօրյա դպրոցներին: «Երեխան, որը տեսնում է, որ բոլորը խաղ են անում, իսկ ինքը, քանի որ հայ է, կիրակի օրն էլ դպրոց պիտի գնա, ազգային խնդիրներից շատ հեռու այդ տարիքում մտածում է, թե ինչ անբախտ է ինքը: «Երանի հայ չլինեի, ես էլ խաղ կանեի»,- մտածում է նա: Կիրակնօրյա դպրոցը ավեր է գործում երեխաների հոգիներում և հայատյացություն սերմանում: Այս խնդիրներին պետք է հոգեբանորեն մոտենալ: Կիրակնօրյա դպրոցը ունքը դզելու տեղը աչքն էլ է հանում»,- ասել է Սամվել Կարապետյանը:

Սամվել Կարապետյան - Հուշեր. ամենահիշարժան Նոր տարին

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանը իր տեսաբլոգում կիսվել է ծխելու մասին մտքերով:
«Մենք շատ ենք ծխում, որովհետև մեր պարտքերի տերը չենք»,- ասել է Սամվել Կարապետյանը՝ հիմնավորելով իր տեսակետը:

Օտար, թե՞ արդեն «հարազատ». - Ս. Կարապետյան

Հայկական ճարտարապետությունն ուսումնասիրող հիմնադրամի նախագահ Սամվել Կարապետյանը իր տեսաբլոգում կիսվել է ծխելու մասին մտքերով:
«Մենք շատ ենք ծխում, որովհետև մեր պարտքերի տերը չենք»,- ասել է Սամվել Կարապետյանը՝ հիմնավորելով իր տեսակետը: